آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 20
بازدید دیروز : 5
بازدید هفته : 210
بازدید ماه : 1607
بازدید کل : 19017
تعداد مطالب : 79
تعداد نظرات : 13
تعداد آنلاین : 1

  يكي شدن 

      همانگونه كه مي دانيم همه اديان الهي به ما بشارت بازگشت به سوي خداوند را داده اند و هنوز هم وقتي نزديكان طفلي بخصوص پدر و مادر از دنيا مي روند در قبال پاسخ سوال آن طفل : كه كجا رفت يا كجاست ؟ به او مي گوييم كه : فرزندم ، او الآن در پيش خداوند هست . وجالب اينجاست كه او با كوچكي خودش اين جواب را به راحتي مي پذيرد و هيچ سوال ديگري نمي كند چرا كه مي داند خداوند مهربان هست ولي متاسفانه ما كه اين جواب را به آن طفل مي دهيم خودمان اين باور يا يقين را نداريم . آري خداوند در كتب آسماني فرموده است : "همانگونه كه شما انسانها از ابتدا يك نفر خلق شديد(حضرت آدم)در آخرت نيز همگي شما به همان صورت يك نفر در پبشگاه من حاضر خواهيد شد " خوب اين نكته اين را مي رساند : در حالي كه ما در زندگي هاي گوناگون و مختلف در سير به سمت خداوند در حركتيم بايد با هم باشيم و با پيوند محبّت و دوستي و صلح كه البته منظور از بندگان صالح هم همين هست (صلح با پيامبران و پذيرش پيامشان- صلح با موقعيت وجودي خودمان و ساير بندگان صالح خداوند و صلح با اركان و ساختار هستي)دست به دست يكديگر داده و اين سير تكامل بشر را به پيش ببريم تا با ياري خداوند رستگار و پيروز شويم . بله رستگار و پيروز نسبت به كه و چه ؟ بعضي مي گويند كه در مقابل شيطان ، يا در مقابل ملائك كه به خدا گفتند براي چه اين انسان را خلق كردي؟ غافل از اينكه هر چه هست در درون خودمان هست ، بله در مقابل نفس خودمان تا بتوانيم سركشي اش را به همه جا ، رام كنيم و معتدل سازيم پس آنجه در مقابل ما هست كسي يا چيزي نيست مگر خودمان و همين من هست كه حجابي شده در مقابل ما بله حجابي در مقابل " ما " شدن و از همين خود يا من ديدن ها ست كه كثرت=شرك شروع مي شود و تنها نقطه مقابلش " ما " هست يعني از خود بيرون آمدن و يكي شدن = وحدت . آري علت اتّفاق روز " حشر " هم همين هست ؛ آنهائيكه پيكره عظيم خلقت آدم را درك نكردند در روز " حشر " با ديدن عظمت و ابّهت آن خلقت عظيم به لرزه در آمده و توان تحمّل در ايستادن و نظاره كردن آن را ندارند و با حسرتي عظيم از يكديگر پراكنده خواهند شد و چه بسا به تعبيري از هم فرار مي كنند غافل از اين كه به هر جايي كه فرار كنند باز در ملك و سر زمين خداوند هستند پس هيچ چاره اي جز برگشت و  قبول تقصير نيست و البته آن انسانهاي صالح كه وحدت بين انسانها و يكي شدن با آنها را در هر نژاد ، قوم ، مذهب ، مليت ، رنگ و ... را درك كرده اند در همان جايگاه مي ايستند و خداوند را شكر مي كنند از اينكه اين آگاهي كه بهترين نعمت بوده را به آنها داده و اشتياق با هم پيوستن با يكديگر را در خود رشد مي دهند . خداوندا ميدانيم كه ما از حكومت تو نمي توانيم به جايي فرار كنيم پس از تو مي خواهيم كه ما را در حكومتت در پناه خود قرار دهي و از نعمت آگاهي وجود ما را لبريز نمايي و به درك قدر خودمان و خدا برسيم .....    ادامه دارد ... 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: